శ్రీవేంకటేశా...

సప్త వర్ణాలతో శోభిల్లు
సప్తగిరులపై వెలసిన
శ్రీవేంకటేశా...
సిరులనొసగు తల్లి
శ్రీ లక్ష్మినే ఎదపై
నిలిపిన శ్రీనివాసా ...

శేష పాన్పుపై సుఖముగా
శయనించు హరివి నీవు
ధూర్తుల సంహరించుటకు
బాధితుల రక్షించుటకు
యుగపురుషుడవై ..
అవతరిస్తూ ..
దశావతారాల ప్రజల
ఆపదల గాచినావు ..

అలసిసొలసి శేషాద్రి చేరి
పుట్టలో సేద తీరినావు .
గోమాత నీ ఆకలి తీర్చ ..
వకుళా మాట నిన్ను
ఆదరించి తనయుని చేసుకుని
.తరించినదిగాదా ..

వనములో పద్మావతిని చూసి
మనసుపడినావే ...
ముగ్ధ మనోహరి ముదిత
పద్మావతి ఆరాధనల నిను
బంధించెనే ...
ఆనందముతో ఆకాశరాజు
కన్యాదానము చేసి
అప్పగించెను ఆత్మ సమాన
తన అనుంగు పుత్రికను ..

వేడుక చేయ వివాహములో
ధనమునకై కుభేరునితో
భేరము కుదుర్చుకుని
వడ్డీకి అప్పు తీసుకుంటివే స్వామి ..
నీ బాకీ తీర్చుకొనుటకు మాచే
ముడుపులు కట్టించుకుంటూ
ఆపదల ఆదు కుంటున్నావే స్వామీ .

అందుకే నీవు వడ్డీకాసుల వాడివయినావు
అందుకే నీవు ఆపద్భాంధవుడవాయినావు
అందుకే నీవు ఏడుకొండలవాడివయినావు
అందుకే నీవు శ్రీ నివాసుడవాయినావు
అందుకే నీవు శేషాద్రి వాసుడవయినావు
అందుకే నీవు కలియుగదైవమయినావు
అందుకే నీవు అన్నీ నీవయినావు ..స్వామీ !
అందుకే నీవు శ్రీ వెంకటేశుడవయినావు స్వామీ !!

గోవిందార్పణం ...__/\__...