28, డిసెంబర్ 2016, బుధవారం

గోదాదేవి"
అనురాగము..ప్రేమ...భక్తి..
కలయికల రూపమే..గోదాదేవి..
కృష్ణనామ శబ్దాన్ని శ్వాసించటమే 
జీవితమని ఎంచుకొన్నభూదేవి.
.తననితాను పసిపాపగా మలచుకొని..
తులసీవనాన పురిటికందుగా.అగుపించి..
.పొత్తిళ్ళతో..విష్ణుచిత్తుని..
ఒడి చేరింది...తల్లి భూమాత....
తండ్రిఅయి ఆమెను..
గుండెల్లోపెట్టుకు పెంచుకున్నాడాయన..
కోవెలలో జరుగు శ్రీకృష్ణుని
అర్చనాభిషేకాలకు...
తోటలోని ప్రతిచెట్టును అడిగి అడిగి మరి..
కోసి తెచ్చుకున్న అన్నివర్ణముల పూలను..
శ్రద్దాభక్తులతో...అతిసుందరమైన మాలలల్లి..
ముకుందునికి అలంకరించాలనుకొని..
"క్రితం జన్మలో సత్యభామను నేనే..
నా విభుడు ఈ మాధవుడే కదూ..!"
అని తలచుకొనుచు...పరవశముతో..స్వామి సన్నిధిలో
ఉన్నాననుకుంటూ..ఆ మాలలను తనే
సింగారించి.. మురుస్తూ..చప్పున తప్పుతెలుసుకొని
ఏమెరుగక ప్రీతిగా స్వామికి సమర్పించేది..గోదాదేవి...
ఆమె ఆంతర్యం గ్రహించిన గోవిందుడు..
ఆమెచేయందుకొని కల్యాణమాడి....
తనలో ఐక్యం చేసుకున్నాడు..
ముప్పైపాశురాలనిచ్చి స్వామినిచేరు దారి చూపిందీతల్లి..!

15, డిసెంబర్ 2016, గురువారం

దాచు కున్న నిధులలో దొరికిన...ఓపాట...సరదాగా...
ఉంగరాల జుట్టున్న
చిన్నవాడా..
నిన్ను చూస్తుంటే..
నా మనసు
ఆగనంటుంది ఓరయ్యో..
చక్కనైన మోమున్నా..
చిన్నదానా...
నిన్ను చూస్తుంటే...
నా వయసు
అల్లరి చేస్తుంది ఓలమ్మీ..
అద్దాల రైక
బిగ కట్టి..
పైట చెంగు
ముడి పెట్టి..
చీర కుచ్చిళ్ళు
ఎగదోపి..
చేత వరినారు
పట్టుకొని..
నాట్లు ఏస్తుంటే...
ఓలమ్మీ...
నడుము ఓంపులోన..
నా చూపు ..
గిలా గిలా లాడింది...ఓలమ్మీ...//ఉంగ //
అడ్డ పంచె
కట్టినావు..
ఆచ్చాదన లేని
జబ్బలతో...
చురకత్తుల
చూపులతో.
చర్నాకోల
జడిపిస్తూ..
జోడెడ్ల బండి నువ్వు
తోలుతుంటే...
ఎగసిపడు నీ
మగసిరికి చిక్కి
నా గుండె...
విలా విలా లాడింది...ఓరయ్యో..//చక్కనైన //
ఎంకిలా గున్నావు..
ఎదుట ఉండి
దగ్గర రాక
ఏడిపిస్తున్నావు...
నాయుడు బావ నీవైతే..
నిజాము కాద ఈ ఎంకి..
ప్రేమ జాతరలే చూసుకుంటూ..
పరువాలపండగలే చేసుకొందము....//ఉంగ//


చెలీ...!!
కలలను దాచిన నీ కనులు..
నా చూపుల కౌగిలిలొ...
ఒదిగిపొయాయి..
రెక్కలొచ్చిన నా మనసు విహంగమై..
నీ గుండె గూటికి చేరెంది..
మౌనించిన నీ హృదయ పుష్పపరాగం
నీ శ్వాసల ద్వారా పయనిస్తూ.
నను చుట్టేసి మరీ చెపుతుంది..
నా సమక్షం నీకు శాశ్వతం కావాలని..
నీ ప్రాణాల ప్రమిదను
వెలిగించు కున్నావనీ...చెలీ...
పరిచయాలు ప్రణవమై..
పెనవేసుకున్నవి పల్లవిగా..
సంపూర్తి యుగళ గీతము చేసి...
ప్రేమికుల పెదవుల
చిరస్తాయి....పదములవుదాము..చెలీ..!!
ujatha Thimmana(ద్వితీయం) ఓ స్త్రీ మూర్తి..!
త్రిమూర్తులను సైతం చిన్ని పాపలుగా మార్చి....
తన ఒడిలో ఊయల లూపిన
అనసూయ మహాసాధ్వి..ఓ స్త్రీ మూర్తి..!
ఆలుమగల అనురాగానికి భాష్యం చెపుతూ...
తన తనువులోని ప్రతి...అణువు అణువులో
రామ తత్వాన్ని నింపుకున్న సీత ఓ స్త్రీ మూర్తి..!
ఏడుగురు సవతులతో పాటు..
పదహారువేల గోపెమ్మలతో..కృష్ణుని పంచుకున్నా..
ఒక్క తులసీ దళంతో భర్తను గెలుచుకున్న రుక్మిణి..ఓ స్త్రీ మూర్తి...!
అసత్యమాడని హరిచ్చంద్రుని మాట నిలుపుటకు...
తనని తాను అంగడి సరుకుగా మలచుకొని...
మగని విలువ కాపాడిన చంద్రమతి ఓ స్త్రీ మూర్తి...!
అల్పాయుష్కుడైన సత్యవంతుని ప్రాణాలను
తీసుకు వెళుతున్న యమధర్మరాజును వెంబడించి...
ఎదురు నిలిచి పోరాడి మాంగళ్యాన్ని పొందిన సావిత్రి ...ఓ స్త్రీమూర్తి..!
బానిసత్వపు కోరల్లో చిక్కిన భారతదేశాన్ని...
తెల్లదొరల అధికార..అహంకారాలకు బలవుతున్నప్రజల
రక్షించుటకు రణరంగాన కదం త్రొక్కిన ఝాన్సీ రాణి...ఓ స్త్రీ మూర్తి..!
రణరంగమయినా రాజకీయమయినా ఒకచేత్తో పట్టం కడుతూ..చావు
నెదిరించి బిడ్డను కని.స్థన్యమిచ్చి పోషించే ఆత్మీయ.. ఓ స్త్రీ మూర్తి!


*****ఎవరో..ఎవరో...******
నిన్న రాతిరి కలలో...కనిపించెనే...
తెల్లని గుఱ్ఱముపై స్వారి చేస్తూ..
మేఘాల దారిలో..మేను విరుస్తూ..
ఎవరో...ఎవరో....ఆతను వెన్నెల రేడు..
కల అనుకుంటే ...ఏదో కలవరము..
కాదనుకుంటే....నిజమవ్వాలని..
ఏవో ఆశల ఆరాటము...
వేకువలోనా...వెన్నెల కురిసేనేమిటో...
కురులలో చేరి..విరిసిన విరులకు ..
ఆపని ఈ గుసగుసలెందుకో..
పులకరింతల తనువుకు..ఈ పరవశమేమిటో...
ఎదలో చిత్రించుకున్న ఆ అస్పష్టరూపం
కన్నుల ముందు నిలిచేదెన్నడో...
సంగర్షణల మది ఊయల ఊగుతున్నదేమిటో...
పోగవుతున్నవి..క్షణాల గుట్టలని...
మోయలేక పరువాలబరువును..
చెంత చేరే చెలునికి ఆసాంతము సొంతంచేయాలని...
పంటిబిగువున పలకరింపులను దాచి..
విరహిణి అయి వేచియున్నదా..లలనామణి..
అలంకారాలను తోడు చేసుకొని..!!

14, డిసెంబర్ 2016, బుధవారం



మన తెలుగు మన సంస్కృతీ గ్రూప్ లో చిత్ర కవిత పోటిలో...
మొలకే కదూ...
ఊడలు కట్టిన మహా వృక్షమైనా..
చిన్న మొక్క అయినా...
తీగలుగా ఎగబ్రాకే చెట్టయినా..
మొలకగానే మొదలవుతుంది..
భూమాత గర్బంలో చేరింది మొదలు..
నీటి తడి తగిలితే చాలు...గింజనానుతూ..
రెండుగా చీలి తనలోనే అంకురానికి జన్మ నిస్తుంది..
జీవం నింపుకున్న ఆ ప్రాణం మట్టిని చేజించుకుని...
మొలకై...ప్రపంచాన్ని చూస్తుంది...
తన జాతి లక్షణాలను బట్టి....ఎదుగుతుంది..
శతాబ్దాల వరకు నిలిచి ఉండే వృక్షమై..
ముదురమైన ఫలాలను...కూరగాయలను...
ధాన్యాలను...రంగు రంగుల పూవులను ఇస్తూ..
ఒకటేమిటి..విశ్వాన్ని వింత లోకంలో
మెరిపించటానికి....ప్రకృతమ్మకి పుట్టింటి
అలంకారమై..నిలచే ప్రతి చెట్టు .ప్రతి గడ్డిపరక..
చిన్ని మొలకగా.... అవిర్బవించేదే...
మనుషులకు..జంతువులకు..
ఇతర కనిపించి..కనిపించని ప్రాణులకు సైతం..
ఆహారం అందించే అన్నపూర్ణ అంశ ..మొలకే కదూ..!!


నివాళు లిస్తాయి...
ఆ కొమ్మకి...ఈ కొమ్మకి...ఏ కొమ్మకి
పూసిన పూవులో..రంగు రంగుల పూవులు..
రక రకాల పూవులు ..అన్ని ఒకచోట చేరి..
స్నేహానికి మారుపేరుగా ఒకే దారంలో ఒదిగి..
మాలగా రూపుదిద్దు కుంటాయి..
పరిమాళాలని ఇచ్చేవి కొన్ని పూవులయితే...
అందాలను ఆరబోస్తాయి మరికొన్ని పూవులు.
.ఏ జన్మలో ఎంత పుణ్యం చేసుకున్నవో..
మరువం ..ధవనం తో కలిపి కుట్టిన పూలమాలలు
అలంకార ప్రియమయినా...దేవునికి అవి
సమర్పిస్తాయి ఆత్మనివేదనలు...
జాతి..మత..కుల..భేదాలు లేవు..
ధనిక పేద తారతమ్యాలు తెలియవు...
చేపట్టిన వారిగుండె నిండుగా సంతోషాన్ని ఇస్తూ..
పున్నమి చంద్రుని చల్లదనం తమలో దాచుకొని
వెన్మలలు మనకు పంచుతాయి.పూలమాలలు ..
వాలుజడతో పోటి పడుతూ పూల మాలలు ఉడుక్కుంటుంటే ...
వివాహంలో పూలమాలలు వధూ వరులను ఒకటి చేస్తాయి..
పండుగలలో గుమ్మాలకి వేళ్ళాడే పూలమాలలు..
శుభసంకేతాల శాంతిని అందిస్తాయి..చివరికి..
శరీరం వదిలి..పఠంలో నిలచినా..పూలమాలై వేళ్ళాడి నివాళులిస్తాయి.!!
చినుకు..చినుకులలో....
ధాచుకోలేని తమకంతో మేఘుడు
వలపు చినుకులను చిట పట కురిపిస్తూ ఉంటె..
మందస్మిత ..మృదుమనోహరి ....సుందరి ..
అపస్మిత అయి..చినుకుల కడ్డుగా ఛత్రం చేపట్టినా..
కొండల వాలునుండి కొంటె గాలి ..
దూసుకుంటూ వచ్చేసి...ఛత్రాన్ని లాగేసుకుంటూ..
తడిసిన వయ్యారాలను ఆసాంతం చుట్టేసింది.. .
కేరింతలతో కొలనులోని చాపపిల్లలు
ఎగిరి ఎగిరి పడుతున్నాయి....
వాటి అల్లరితో జత కలుపుతూ..
కన్నె మనసు జతగాని తలపుల
మైమరపులలో ..ఓపలేని ఒంటరి అయి...
అతని ఎద చేరి ..సేదతీర ఉవ్విళ్ళు ఊరుచున్నది..
ఆకాశాన్ని సాక్షిగా తెచ్చుకొని మేఘుడు..
చినుకు సూత్రం కట్టి తనదాన్ని చేసుకున్నాడే..
చిన్నదాన్ని వలచిన వాని వలపు...
వాకిట ఇక నిలవని నీటిగీతల రాతలేనా...
వొంపులను వెచ్చగా తాకుతున్న వలువలను
ఈర్ష్య తో...చూపుల శరముల పోరాటాలేనా...!!


(ఓ జ్ఞాపకాల ట్రంకు పెట్టెలో దొరికిన అరుదైన చిత్రం )
కొడుకునై పుట్టలేదు నాన్నా!
నీకు కడసారయినా వీడ్కోలు తెలిపేందుకు
అర్హత లేనిదాననైతినే...
అనురాగం పంచి నన్ను అలరించావే
ఆత్మీయతకూ అర్థమే నీవైతివే
కనురెప్పలు సైతం
నిదురించే సమయంలోఅవి నిదురిస్తాయి
నీ కనుపాపలలోనే నను నిలుపుకొని
అనుక్షణం గుండెల్లో దాచుకొని కాపాడుకుంటివే
తీర్చుకోలేని రుణంతో
శిరసు వంచి నమస్కరిస్తున్నా
నీవేలోకాలనున్నా.....
నీ ఆత్మ శాంతికై నా
హృదయకుసుమాన్ని సమర్పిస్తూ...
చెమరించిన కనులతో
శిరసు వంచి నమస్కరిస్తున్నా నాన్నా...!
మీ పాపగా శ్వాసిస్తూ...
(అప్పుడే దశాబ్దం 10 సంవత్సరాలు గడిచి పోయాయి...అశ్రు నివాళు లతో...)


నన్ను వీడని నా నేస్తం .....ఎంత అపురూపమో .)..
**కన్నీటి చుక్క....****
మేఘమధనం లోనుంచి..
వాన చినుకు పుడుతుంది..
హృదయమధనం లో.....
పురుడు పోసుకుంటుంది కన్నీటి చుక్క..!
ఎదలోపలి స్పందనలని తనలో దాచుకొని..
'నీరు పల్లమెరుగు ' అన్న నానుడికి విరుద్దంగా..
పైకి ఎగబ్రాకుతూ...అడ్డువచ్చే ఆలోచనలకోస్తూ..
కనురెప్పల కట్టలను అధిమి పెడుతూ...
చెంపల పైకి ధుముకుతుంది కన్నీటి చుక్క..!
ధనికులని...పేదవారని తేడాలు లేవు..
ఆడవారు..మగవారు అని గాని..
వయసులో చిన్నవారు అని..పెద్దవారని గాని..
బేదాలు ఎరుగని ...స్వచ్చమయిన ముత్యమే ...కన్నీటి చుక్క !
అమ్మ ప్రేమలోని అమృతానికి...
నాన్న వాత్సల్యపు మమకారాలకి ..
తోడబుట్టినవారి అనుబందపు సుగంధాల ఆస్వాదనలకు
జీవితం పంచుకున్నవారి అనురాగపు అలింగనాలకు
మాటలకందని భాష్యం చెపుతుంది ..కన్నీటి చుక్క..!
ఆనందాల ఆరాటాలకు..అవధులు లేవనిపిస్తుంది..
నైరాశ్యం ఆవరించిన వేళ ..నేనున్నాని తోడునిలుస్తుంది..
శూన్యపు చూపులకడ్డు నిలిచి..గమ్యాన్ని వెతికిస్తుంది..
మనలో మనకే తెలియని మరో మనసు ఉన్న
కనిపించని నేస్తం తానై మనలోనే... ఉండేదే కన్నీటి చుక్క ..!
పుట్టగానే కేరుకేరుమని..తానేడుస్తూ రాలుతుంది....
చితిపై చేరినపుడు ..తనవారిని చేరి ఏడిపిస్తుంది..కన్నీటి చుక్క..!!
*బడా కార్మికులు *******
నెల తప్పిన మరుక్షణంలోనే ...
మంచి స్కూల్ లో సీటుకై రిజర్వేషన్ ..
చేయించాలనే ఆరాటం కాబోయే తల్లితండ్రులది..
ఒకటికి ..రెండుకు ఎలా వెళ్ళాలో కూడా తెలియని పసితనాన్ని ....
డైపర్తో గాలాడనీయక బందించి ..అమ్మా నాన్నకి బదులు..
ఎబిసిడి నేర్చుకో .అంటూ..ప్లే స్చూల్ లో కూర్చో పెట్టే...
బలవంతపు 'అ'రాచరికం తల్లితండ్రులది..
గులాబి చెక్కిళ్ళు ఎర్రబడుతుంటే...
నిద్ర చాలని చిలికి కళ్ళు వాలిపోతుంటే...
పెదవంచున చొల్లు చుక్కలుగా కారుతుంటే..
కుర్చీలో కూర్చొని ఊగుతూ.జోగుతూ...ఊ అంటూ ఉండే..పసివాళ్ళు ..
తాతాబామ్మ చేతుల్లో గారాలు పోవలసిన వాళ్ళు..
అప్యాయతలు కరువై...అనాగరికం పెరిగి..
చదువుల పేరిట జరిగే స్కాముల్లో ఇరుక్కొని..
తమ ఉనికిని కోల్పోయి ..నిస్సహాయులై...
భావి భారతం ఏమో గాని..దిన దిన గండం లా..
బ్రతుకు భారమని తలపిస్తున్నారీ పసివాళ్ళు..
కూలి పనులు చేస్తూ.....డబ్బు సంపాదిస్తారు 'బాల' కార్మికులు.
బండెడు పుస్తకాలని వెన్ను వంగేల మోస్తూ...
చదువు అనుకుంటున్నదాన్ని కొంటున్నా రీ 'బడా' కార్మికులు.!!

వెలుగుతున్న ఆ
దిపమెంత చిన్నబోయిందో...చూడు...!!
నీ ఎదురుచూపులకు
సెలవు చెప్పమన్న...
నన్ను చూసిన ఈ క్షణాన...
నీ పెదవులపై విరిసిన
ఆ నెలవంక
కోటి పున్నముల
చల్లదనాన్నిస్తున్నదే...సఖీ!!
వేల వేల ...
విరహాల అనంతం
నీ బాహువుల
బందీనవ్వాలనే..నా
ఆకాంక్షను...
సఫలీకృతం చేసుకోనీయవే..
.మృదుహాసినీ....!!
*****నేటి బాల్యం ...******
బ్రతుకు అంటే తెలియనిది..
బంధాలను పెనవేసుకున్న ..
చిగురుటాకుల చిరునగవులది బాల్యం..
సత్యా అసత్యాలకు తేడా ఎరుగక
అమ్మా నాన్నల అడుగుజాడలలో
తమ అడుగులు కలుపుతూ నడక నేర్చేదే బాల్యం..
ఆకతాయి తనంలోను అమాయకత్వం
చేయి చేయి కలుపుకునే సహవాసం ..
అరమరికలు లేక కలిసిపోయే తనమే బాల్యం ...
ఆటల్లో ..పాటల్లో ..ఆహ్లాదమయ జీవితం
గిడిచిన కాలంతో పాటు కరిగిపోతూ..
స్మృతిలో మధురంగా నిలిచి ఉండేదే బాల్యం..
తరాలు మారుతున్న వైనంలో
తల్లితండ్రుల స్థితి గతుల మార్పులలో
నాలుగు గోడలకు బందీ అయి ...
చదువుల పేరిట బరువులు తలలో మోస్తూ..
వాలుతున్న రెప్పలను నిద్రమ్మ ఒడిని చేర్చి..
కాగితాలలో కలలకు లేఖలు వ్రాస్తుంది ..
ఈ నాటి తరం పిల్లలకు లభించిన బాల్యం..!!

17, నవంబర్ 2016, గురువారం



*****పావురమా **************
చిన్నారుల కేరింతలలోని స్వచ్చతని..
అరువు తీసుకున్నవా..పావురమా...
చా చా నెహ్రు గారి వెన్నెలకురిపించే చూపుల
కొలనులో మునకలేసావా పావురమా..
అందుకే నీ ఆగమనం ప్రతి మనసుకు
శాంతిని ప్రసాదిస్తుంది కదూ పావురమా..!.
కల్మషం ఎరుగక నీవు గగనంలో విహరిస్తూ ఉంటే..
వెన్న ముద్దలు కృష్ణునికై.. వెతుకుతున్నాయా..?
ఆ దరి..ఈ దరి...రెక్కలల్లారుస్తూ...
కువకువల చప్పుళ్ళతో నల్లనయ్యను పిలుస్తున్నాయా.?.
ఎన్ని ప్రశ్నలు మా మదిని తొలుస్తున్నాయో,, పావురమా..!
స్వార్ధ రాక్షసుని విషపు కోరలు మనిషిని చంపి..
మానవత్వపు పేగులను మెడను వేసుకు తిరుగుతుంటే..
రెక్కలు విప్పని పసిగాయలు 'ఆడపిల్ల ' అని..
కన్ను తెరవకనే..కడుపులోనే.. కడతేరి పోతుంటే..
ఆవేదనల అగ్నిగుండం గుండెలో నింపుకొని ..
కొడుకు పుట్టాలనే అహంకారంతో..కాపురం చేస్తూ..
అమ్మగా చచ్చి..ఆలిగా నిలిచే ఆడదాని ఆత్మ ఘోషను
విశ్వం అంతా తిరుగుతూ చాటి చెపుతావా పావురమా..
ఆది ..అంతం .. 'ఆమె 'లోనే ఉందని తెలుపుతావా పావురమా..!

11, అక్టోబర్ 2016, మంగళవారం

*********తెలుసుకోండి...**************
చేదైనా..చేతిలో గ్లాసు ప్రతిష్టకి చిహ్నం
ఉన్నవాళ్ళ కుటుంబాలలో...
పార్టీల పేరిట మందు సేవనాలు..
అలవాటై అవే చేస్తాయి కుటుంబ నాసనాలు..
శరీరాన్ని గుల్ల చేసి..ఆసుపత్రి పాల్జేస్తాయి.
మరీ శృతి మించితే...బూడిదగా మిగులుస్తాయి..
కాయ కష్టం చేసుకునే బడుగు జీవులు సైతం..
కల్లు ,సారాయిలకు బానిసలవుతూ ..
.బ్రతుకు దుర్భరం చేసుకుంటున్నారే..
ఎవరు చూసినా ..ఎటుచూసినా....
చూడ చూడ రుచుల జాడ ఒకటే ..! అన్నట్టు..
జీవిత విలువలను వలువలు విడిచినట్టు విడిచిపెడుతున్నారే..
మద్యపానం అంటే అసుర సమ్రక్షణమనితెలుసుకొని.....
మానవత నిలుపుటకు మధువును మట్టుపెట్ట పూనుకొండుకు..
గాంధీగారి నడవడిని, కందుకూరి ఆశయాలను,
రాజారామ్ మోహన్ రాయ్ తెగువను,.
పుణికిపుచ్చుకున్న యువతరం ..
నడుంకట్టి ..వాడ వాడలా తిరుగుతూ.
ప్రతిఒక్కరికి అర్థంచేయించండి....తెలుసుకోండి...!


10, అక్టోబర్ 2016, సోమవారం

సముద్రం...ఏదైనా....
పరవళ్ళు తొక్కుతూ పారాడిన నడులన్నిటిని...తనలో కలుపుకుని
అలల సందళ్ళతో ఆహ్లాదపరుస్తూ....వెన్నెలంటి నురగనందిస్తుంది
అనంతమైన ఆకాశానికి తాను దర్పణమై నిలిచి ..
తనలో ఇముడ్చుకుందా..అనిపిస్తుంది నీలవర్ణంలో మెరుస్తూ..
తొలి సంధ్యలో...బాల బానుని ప్రసవిస్తూ..పురిటి నొప్పులను అనుభవిస్తే...
మలిసంద్యలో స్మశాన వైరాగ్యాన్ని పొందుతూ...స్థబ్దమవుతుంది..
తుఫాను తాకిడికి అల్లకల్లోలమయినా..తనలోతానే సుడులు తిరుగుతుంది..
అగ్ని పర్వతాలు లోలోన బ్రద్దలైనా..గుంబనంగా ఎగిసి పడుతూఉంటుంది..
సకలజలచరాలకు జీవాన్ని ఇస్తూ..అనంతమయిన సంపదను తనలో దాచుకొన్నా
అంతుపట్టని సముద్రతీరం ఎప్పుడూ...అపురూప దృశ్య కావ్యమే...
కష్టాలు..కలతలు ..ఏకమై..ఎదకోత కోస్తున్నా ఏమరపాటుకు లోనవక
హృదయ సముద్రం... ఓదార్పుల అలలతో సాంత్వన నిస్తుంది..
సంతోషాల సరదాలు ఉప్పొంగినా....దుఃఖాల నదులు దూసుకొచ్చినా
మనిషి మనుగడకు తాను నిరంతరం శ్రమిస్తూ...జీవదానం చేస్తుంది..
అందుకే...సముద్రం...ఏదైనా...అనంతం...అద్భుతం..అపురూపం...!!!


కర్ణ ...
దుర్వాస ముని మంత్ర ప్రభావం చూడాలనే తపనతో...
కుంతిదేవి సూర్యుని ఆరాదిస్తూ ..మంత్రం జపించినంతనే...
ఆ భాస్కరుని తేజంతో..జన్మించి కన్యగా ఉండగానే తల్లిని చేసావు..
నీ తప్పు లేకపోయినా ...నీటి పాలైనావు..పసిగుడ్డు గానే...
సూతుని ఇంట సుతునిగా పెరుగుతూ...రాజసం మాత్రం విడువక
కౌరాధిపతి దురోధనుని అనుంగు మిత్రుడి వై...స్నేహశీలివనిపించుకున్నావు..
పుట్టుకతోనే కవచ కుండలాలను ధరించిన వాడివే....కానీ
ఇంద్రుని మాయాజాలం లో....భాగంగా...బ్రాహ్మనుడిగా వచ్చినతనికి
దానంగా ...రక్త మాంసాలతో...ఊడబెరికి ఇచ్చి ...దాన కర్ణుడివి అయినావు..
అర్జునిడితో సమంగా అన్ని విద్యలలోను ఆరితేరినా....
గురువు శాపానికి గురి అయి ...బ్రహ్మాస్త్ర ప్రయోగం సమయం లో
మతిమరుపుకులోనయి...కదనరంగంలో రధ సూన్యుడివయ్యావు ..
అరుణ కిరణాల తాకిడికి...పార్ధుని అస్త్రధాటికి ..శరీరం ఖండాలుగా మారినా..
అమరుడవై..నిలిచావు...సూరత్వమే కాదు...స్నేహంలోని గొప్పతనాన్ని చాటుతూ..!!
కంటి చెమ్మ ...
ఎప్పుడూ అది కావాలి...ఇది కావాలి.....
అని అడుగుతూ ఉండేదానివే....కదా తల్లీ...
అడిగినదే తడవు గా...సాధ్యమయినంత వరకు...
నీకు అన్నీ ఇచ్చాను రా...బంగారు..
ఇప్పుడు నన్నే అడుగు తుంటే...
నన్ను ...నేనెలా ఇవ్వను రా...పిచ్చి తల్లి...
అప్పగింతల వేళ ...ఆవేదనే అయినా...
ఇది ఆనంద సమయమే ప్రతీ తల్లితండ్రులకు..
దూరమయినా.... దగ్గరితనంలోని మమకారం ..
కూతురి కాపురం కోసమే...కలవరం.రా..అమ్మడు
గుండెల మీద పారాడిన నీ పసితనం ..
గూడుకట్టుకుందమ్మా ఎద లోగిలిలో..
నేను గుఱ్ఱం అయి..నిన్ను స్వారి చేయిస్తాను..
గుజ్జన గుళ్ళు ..అష్టా చెమ్మలు ఆడుకుంటూ..
ఆగూటిలో...నేను నీతోనే ఉంటానురా..నాన్నా..!
యుగ యుగాలకు తండ్రి కూతుళ్ళ అనుభందం
నిత్య నూతనమే...ఆ అనురాగానికి అవధులు లేవు..
అరమరికలు ఎన్నడూ కానరావు..
అదే..నాన్నప్రేమ..కూతురిలో దాగిన కంటి చెమ్మ !!
మా తాత చెప్పేవారు.........
పైన ఏడేడు లోకాలుంటాయని...
స్వర్గం చివరిదని...
అక్కడ...దేవతలుంటారని..
చిన్ని కళ్ళ ల్లో ఎన్నెన్ని కలలో...
ఆ లోకాల చేరుకోవాలని...
ఆ దేవలోకంలో...
నేను ఓ దేవత గా తిరుగాడాలనీ..
కొలనులో మిల మిల మెరిసే....
వాడని స్వర్ణ పుష్పాలని సృసించాలనీ...
తీగె మల్లెల ఊయలలో ఊగుతూ
పెరగని బాల్యంలోనే....చిరంజీవినవ్వాలనీ...
కళ్ళు తెరిచే సరికి..బాల్యం దాటి పోయింది...
ఆశల నిచ్చెన కూలిపోయింది..
మబ్బులు మాత్రం మిగిలాయి...
తాతని తనలో కలుపుకొని...!!
వెన్నెల రాజా...వినుమా ఒక మాట...
వేదనతో నా మనసు తెలిపే ..వలపు సంజ్ఞల మాలిక...
అతని చూపులవలలో చిక్కి.. కలవరపడిన కనుదోయి..
కలలకావాసమైనిలచింది..
చిరుగాలి తాకిడికే...తనువు తహతహల
తపనలను చేరుతుంది....
విప్పారిన పూల పలకరింపులు సైతం...
మన్మధ శరాలై..మదిని తాకుతున్నాయి
చీకటి తెరలను చిలుస్తూ..పున్నమిలో నున్న
నీవు కూడా ...విరహ తాపం రేపుతున్నావు..
విన్నపాలు విని ఉరుకుంటే సరికాదు...
విన్నవించు మరి ఆతని మదికి చేరవేసి..
నిండు జబిల్లివై...జాతర చేసేవు ...
జగరణలో జప్తు చేయకు ఇక...!!

 నీరు..

పల్లం చూసుకొని పరుగులు తీస్తూ...తుళ్ళి పడుతున్నా..
అడ్డుకట్ట వెయ్యగానే.....ఆగిపోయి ...అణుకువ చూపే నీరు..
లోకంలో...మూడు వొంతులు స్తానాన్ని ఆక్రమించి..
సమస్త జీవ రాసికి అత్యవసర ఆదారమైనది నీరు ..
తటాకాలలో..స్థిరమైనా...నదులలో చేరి ఉరకలు వేస్తూ..
సముద్రంలో కలిసి...అలల అల్లరి చేస్తుంది..నీరు..
కవుల మనోభావాలకు ...చినుకుల భాష్యం చెపుతూ..
మది తలపుల తలుపులు తీస్తూ...వానై కురిసే..నీరు..
భానుని ప్రతాపానికి తాళలేక ...ఆవిరిగా మారి...
మబ్బులలో దూరి....ఉరుముల మెరుపుల తాకిడికి..జల్లైకురిసే నీరు..
పంట పోలాలకి ప్రాణ దాతైనా....వాయువిజ్రుంబణకి .
విశ్వ రూపం చూపిస్తూ...ఉప్పెనై విరుచుకు పడుతుంది..నీరు..
జల చరాలను గర్బంలో దాచుకొని...వాటి ఉనికికి స్తావర మవుతూ...
అనేకానేక జల సంపదలను లోకానికందించే కల్పం..నీరు..
దోసిట్లో...గుక్కెడైనా..దాహం తీరుస్తూ.....
తను లేనిది ప్రపంచం లేదని చెప్పక చెప్పేదే..నీరు...!!
తల్లీ వరలక్ష్మీ దేవి..!
మావిడాకుల తోరణాల సన్నాయితో స్వాగతం చేతున్నానమ్మా .
మంచి ముత్యాల సరులవోలె రంగవల్లులు తీర్చి మరీ.. తల్లీ వరలక్ష్మీ దేవి !
మణిమయసువర్ణ ప్రతిమను మనసున నిలుపుకొని...
పసిడి వర్ణపు పుష్పాల నీకలంకారం చేసితినే తల్లీ వరలక్ష్మీ దేవి.!
శ్రవణమాసపు శుక్రవార శుభఘడియలలో ..మది గదిలో కొలువు తీర్చి
ఆచమనము...అష్టోత్తర అర్చనలతో నిను పుజింతునే తల్లీ వరలక్ష్మీ దేవి !
పరమేశ్వరుడు తన ప్రియపత్ని అయిన పార్వతికి..లోకాల గాచుటకు
ప్రియమారా నీ వ్రత విధానము తెలియజేసేనే తల్లీ వరలక్ష్మీ దేవి ..!
చారుమతి స్వప్నమున దరిశన మిచ్చినావట అనుగ్రహముతో ..
ప్రీతి వాక్కులు పలుకుతూ..నిను సేవించమని చెప్పినావట తల్లీ వరలక్ష్మీ దేవి..!
సంతసించిన ఆ ఇల్లాలు తన చెలులతోగూడి భక్తి శ్రద్దలతో ..
వ్రతమాచరించినంతనే..సౌభాగ్యాల కోరి వరము లిచ్చినావట తల్లీ వరలక్ష్మీ దేవి ..!
నీ కృపాకటాక్షాల భారాన్ని మోస్తూ..చల్లని చూపుల రేఖలు..
మాపై ప్రసరింపజేయ.. మాఇంట ఆసీనురాలివి కావే తల్లీ వరలక్ష్మీ దేవి ..!
నవ సూత్రముతో బందించుకొని ...నవనైవేద్యముల నివేదన చేసితినే తల్లీ వరలక్ష్మీ దేవి !
"ఓ బొజ్జ గణపయ్య ...నీ బంటునేనయ్య " అని తలపుల నిలుపుకొని..
బంకమట్టితో..మనసున మెదులు నీ రూపమును తీర్చిదిద్దునునయ్యా వినాయకా .. !
మారేడు జిల్లేడు మొదలగు పరి పరి విదములగు పత్రితో..నీకాసనము వేసి..
గన్నేరు...నందివర్దనం...చేమంతులు...ముద్దబంతులే కాదు...
ఎదలో పూసిన భక్తికుసుమాల..నీకలంకారము చేసి...
ప్రాణ పటిష్ట గావించి...అష్టోత్తర అర్చనలతో...నిను పూజింతునయ్యా వినాయకా..!.
మోదుకలు...ఉండ్రాళ్ళు...గారెలు ..బూరెలు...పరమాన్నాలతో పాటు..
అటుకులు ..కొబ్బరి పలుకులు..బెల్లం కలిపి..నీకు నివేదన చేసేదనయ్యా..
శమంతకమణి కథ చదివి...అక్షతలు తలపై వేసుకొని ..
చంద్రుని చూసిన నిందను బాపుకొనెదనయ్యా వినాయకా.....!
తొలిపూజలు అందుకొంటూ ...విజ్ఞములను తొలగించే గణనాధుడవు...
మరుగుజ్జు రూపమయినా..... బహుసుందరాంగుడవు..
వాడవాడలా కొలువు తీరి...నవరాత్రుల శోభతో భాసిల్లెదవు.
నిమజ్జనము చెంది.. నీటిలో కలిసినా..లోకాల రక్షించువాడవుగదయ్యా.. వినాయకా ..!
.
పర్యావరణ పరిరక్షణగావించుటకు ...సహజసిద్ది గణేషుడను ..
ప్రతి ఇంట నిలపుకొని ..చవితిలోన చల్లగ అర్చించెదరు గదయ్యా ..వినాయకా..!
సుజాతను ....
సుజాతను నేను... అమ్మానాన్నల ప్రియ సుతను నేను...
సుమనోహరుడి వలపు వెన్నెలను ఆస్వాదించు ప్రియసతినై...
సువిశాల జగతిలో నేనొక చుక్కల పల్లకీలో పయనించు అభిజాతనై...
సుమధుర స్వప్నంలోని మధురోహల్లో తేలిపోతూ...ఆ
సుప్రభాత సుందరుని లేలేత కిరణాలకి...
సుస్నేహ పవన మాలికల వీవనల స్పర్శకు...
సుఖ నిద్రా ప్రపంచంలోనుంచి ఇహలోకంలోకి బలవంతంగా వచ్చి...
సుముఖంగా ముఖ ప్రక్షాళన గావించి, సుమబాలలా స్నానించి...
సువాసనా భరితమైన ఫిల్టర్ కాఫీని ఆస్వాదిస్తున్నా...
సుర్ సుర్ మని కాలుతున్నా, లెక్క చేయక, మధురమైన రుచిని ఆస్వాదిస్తూ...
గుర్తుండాలని ..!
మన జీవన ప్రయాణంలో ..
అర్ధ శతకం పూర్తి చేసుకున్నా...
వాడని వలపు పూవులకు ..
వీడని సువాసనలు..
ఎదలో పులకరింతల కవ్వింతలవుతున్నాయి..
సాగరం లాంటి సంసారాన్ని
అవలీలగా ఈదగలిగినాము..
ఒకరికి ఒకరం ఉంటూ...
ఒకటిగా మెసులుతూ..
అనుబంధాన్ని పటిష్టం
చేసుకున్నాము ఆది దంపతులమై..
కాలాలు మారినా...
సంవత్సరాలు గడిచినా...
యవ్వనం వీడి...
వార్ధక్యం మనకి చేరువయినా...
లాలిత్యమైన మన ప్రేమ
ఎప్పుడూ అమరమైనదే...
కడదాకా నీ కన్నుల నా మోము
నిలుచుండాలన్నదే నా ఆకాంక్ష..
కనిపించని ఆ దేవునికి
ప్రణమిల్లుతూ వేడుకుంటున్నా,,
మరు జన్మకీ ..
మూడుముళ్ళు వేసేటప్పుడు
కలిగిన నీ వెలి స్పర్స గుర్తుండాలని..!!

27, సెప్టెంబర్ 2016, మంగళవారం




*ఈ నాటి మహిళ *****
తల 'రాత' బాగోలేదని...
అత్తగారు 'వాత'లు పెడుతూ ఉంటె...
వంటింట్లో మూలకూర్చొని..
'చేత' గాని దానిలా చూస్తూ ఉండే..
'పాత' తరం ఆడది కాదు
ఈ నాటి మహిళ..
సరస్వతీదేవి అంశలో...
లక్ష్మీదేవి కళలతో...
పరమేశ్వరి శక్తిని సొంతం చేసుకొని..
ఇంటా బయిటా ..అన్యాయాలని ఎదిరిస్తూ..
అభిమానం ఆభరణంగా ధరించిన
అతివ ఈ నాటి మహిళ..
*******ఉయ్యాలో..ఉయ్యాలా..*********
ఉయ్యాలో..ఉయ్యాలా...బతుకమ్మా ఉయ్యాలా...
బంగారు రంగులో ఉయ్యాలా ..పసుపు గౌరమ్మనే చెయ్యాలా..
గూనుగు పూలతో ఉయ్యాలా..అందంగ పేర్చాల ఉయ్యాలా..
బంతులు. చేమంతులు ,ఉయ్యాలా..
మల్లెలు ..  మందారాలు ఉయ్యాలా..
గుట్టగ పెర్చాలె ఉయ్యాలా..
రంగు రంగుల పూల బతుకమ్మ ఉయ్యాలా..
చల్లని తల్లి ఆ యమ్మ ఉయ్యాలా..
కన్నె పిల్లల కలలు తీర్చుతాదే ఉయ్యాలా..
ముత్తైదువుల పసుపు బొట్టవుతాదే ఉయ్యాలా..
వనితలందరూ ఉయ్యాలా...ఒక్కచోట చేరి ఉయ్యాలా..
ఊపాలే ఊపాలే ఉయ్యాలా...చేతులు ఊపాలే ఉయ్యాలా..
చప్పట్లు కొట్టలే ఉయ్యాలా...చుట్టురా తిరగాలే ఉయ్యాలా..
దుర్గమ్మ తల్లిని కొలవాలె ఉయ్యాలా..
మట్టి దీపమే పెట్టాలె ఉయ్యాలా..
పప్పు బెల్లాలు  ఉయ్యాల...
నైవేద్యమే  పెట్టాలి  ఉయ్యాలా...
కర్పూర హారతి ఇవ్వలే  ఉయ్యాలా..
బతుకమ్మ .. బతుకమ్మఅంటూ ఉయ్యాలా..
ఏటిలోన విడువాలే ఉయ్యాలా..
నీటి పైన తేలి ..ఆయమ్మ ఉయ్యాలా...
పోయి మల్లి ఏడాదికొచ్చునే ఉయ్యాలా..
ఉయ్యాలో ఉయ్యాలా...బతుకమ్మా ఉయ్యాలా..
మళ్ళి రావే తల్లి ఉయ్యాలా...మమ్ము సల్లంగ దీవించు ఉయ్యాలా..
తెలంగాణా తల్లికి ఉయ్యాలా...అడబిడ్డవే నీవు ఉయ్యాలా..
ఉయ్యాలో ఉయ్యాలా...బతుకమ్మా ఉయ్యాలా..
అమ్మలు అక్కలు  వదినెలు  చేల్లెండ్లు ..
బేదాలు మరచి  ఉయ్యాలా...
బతుకమ్మ  ఆడాలే ఉయ్యాలా..
ఉయ్యాలో..ఉయ్యాలా...బతుకమ్మా..ఆడాలా....ఉయ్యాలా...!!
No automatic alt text available.

19, సెప్టెంబర్ 2016, సోమవారం

ఆకాశం.....
దేశాలు ఎన్నో...ఎన్నెన్నో....నదీ నదాలు...సముద్రాలు..ఎన్నో..ఎన్నెన్నో..
కానీ...అనంతమై వ్యాపించి ..విశ్వమంతటికీ ఉన్నది .... ఒకటే...ఆకాశం..
లెక్కలేనన్ని నక్షత్రాలు ..పాలపుంతలె కాదు...పరిభ్రమిస్తున్న గ్రహాలు...
సూర్య చంద్రుల కావాసమై..పగలు ..రేయిల భారం మోస్తూ..నిబ్బరంగా నిలిచేదే ఆకాశం..
త్రిమూర్తుల నిలయాలయిన బ్రహ్మలోకము...వైకుంఠము ..కైలాసమునకు.. .
పోవు మార్గానికి బాసటగా ఉంటూ..దేవతలకు నెలవైనదే..ఆకాశం....
శూన్యంలా కనిపించినా..అనంత కోటి పరమాణువుల సముదాయాలను దాచుకొని..
అద్భుతాలతో అబ్బురపరుస్తూ....ఆశల రెక్కలను రెపరెపలాడించేదే...ఆకాశం...
రాత్రి పగళ్ళ సమన్వయనానికి తానే సమాదానమవుతూ...
వెలుగయినా…… చీకటయినా..ఒకే రీతిలో స్పందించేదే..ఆకాశం...
గిరి శిఖరాగ్రాలను తాకుతున్నట్టుగా కనిపిస్తూ..
దూరంగా నేలమ్మని ముద్దాడుతున్నట్టు భ్రమింపజేసేది ఆకాశం..
అలసట నెరుగక అలలు ..ఎంతగా ఎగసి పడుతున్నా...
అందినట్టే...అకృతినిస్తూ...నేనెప్పుడు అందనని చెపుతుంది ఆకాశం..
కాలాలు..సంవత్సరాలు...తరాలే కాదు...
యుగయుగాల నుంచి సుస్టిరమై నిలిచి ఉంది ఒక్కటే..ఆకాశం...
అమ్మలోని ప్రేమని..నాన్నలోని అనురాగాన్ని సమన్వయపరుచుకొని..
నిస్పృహల చూపుల దృష్టి సారించినపుడు...నేనున్నానంటూ...సాంత్వన తెలిపేదే ఆకాశం..!

1, సెప్టెంబర్ 2016, గురువారం

అనంతానై......
ఆకాశమై వ్యాపించావు...!
మంచుపర్వతాలయినా...
మహా సముద్రాలయినా...
అరణ్యాలయినా
ఎడారులయినా...
పట్టణాలయినా...
పల్లెసీమలయినా...
నిన్ను మార్చుకోని
నిశ్చలానివి నీవు...!
సూర్యుని తాపానికి కరిగిపోవు...!
చంద్రుని వెన్నెలకు
ఘనీభవించవు.....!
మేఘాలకు ఆశ్రయమిచ్చావు
అవి సృష్టించే...
మెరుపుల ...ఊరుముల
విష్పోఠణాలకు సైతం
చెదరని అస్థిత్వం నీది...!
అందుకే ప్రియతమా...!
ఆకాశమైనీవున్నావని...
నీలో..నే అనంతానై
అలుపెరుగ అంకితమై ఉన్నా...!!!

27, ఆగస్టు 2016, శనివారం

మల్లియ...
ఈ చల్లని వేళలో
ఈ వెన్నెల హాయిలో
నా కోసమె విరిసెను 
ఈ తెల్లని మల్లియ....
తెలి మబ్బుల తేలి
ఓ మబ్బు తునక
వర్షించెను హిమబిందువై..
పరవశాన మనసు మైమరిచెను //ఈ//
ఏ పూలని దోచెనో
ఓ గాలి తెమ్మెర
మకరందాల సుగందాలతో
నను చెట్టేసెను గిలిగింతల అల్లరిగా...//ఈ//