నన్ను వీడని నా నేస్తం .....ఎంత అపురూపమో .)..

**కన్నీటి చుక్క....****

మేఘమధనం లోనుంచి..
వాన చినుకు పుడుతుంది..
హృదయమధనం లో.....
పురుడు పోసుకుంటుంది కన్నీటి చుక్క..!

ఎదలోపలి స్పందనలని తనలో దాచుకొని..
'నీరు పల్లమెరుగు ' అన్న నానుడికి విరుద్దంగా..
పైకి ఎగబ్రాకుతూ...అడ్డువచ్చే ఆలోచనలకోస్తూ..
కనురెప్పల కట్టలను అధిమి పెడుతూ...
చెంపల పైకి ధుముకుతుంది కన్నీటి చుక్క..!

ధనికులని...పేదవారని తేడాలు లేవు..
ఆడవారు..మగవారు అని గాని..
వయసులో చిన్నవారు అని..పెద్దవారని గాని..
బేదాలు ఎరుగని ...స్వచ్చమయిన ముత్యమే ...కన్నీటి చుక్క !

అమ్మ ప్రేమలోని అమృతానికి...
నాన్న వాత్సల్యపు మమకారాలకి ..
తోడబుట్టినవారి అనుబందపు సుగంధాల ఆస్వాదనలకు
జీవితం పంచుకున్నవారి అనురాగపు అలింగనాలకు
మాటలకందని భాష్యం చెపుతుంది ..కన్నీటి చుక్క..!

ఆనందాల ఆరాటాలకు..అవధులు లేవనిపిస్తుంది..
నైరాశ్యం ఆవరించిన వేళ ..నేనున్నాని తోడునిలుస్తుంది..
శూన్యపు చూపులకడ్డు నిలిచి..గమ్యాన్ని వెతికిస్తుంది..
మనలో మనకే తెలియని మరో మనసు ఉన్న
కనిపించని నేస్తం తానై మనలోనే... ఉండేదే కన్నీటి చుక్క ..!

పుట్టగానే కేరుకేరుమని..తానేడుస్తూ రాలుతుంది....
చితిపై చేరినపుడు ..తనవారిని చేరి ఏడిపిస్తుంది..కన్నీటి చుక్క..!!