తూటా....


కాకి బట్టలు కాకుల ఈకలకి...
అమ్ముడవుతూ ఉంటె..
కసాయి తనం కరుడుకట్టి..
ఉన్మాదులను తయారుచేస్తుంది..

ఊరుదాటితే..అన్నలు..
దేశం పొలిమేరల్లో...ఉగ్రవాదులు...
క్షణ క్షణం అరచేతిలో ప్రాణం పెట్టుకొని
బయానికి ఊపిరి పోస్తూ బ్రతికే జనం ..

తూటాలకు తునకలయిన భరతమాత
కన్నీళ్ళు ఉప్పెనై ఉరకక ముందే..
ఆనకట్ట వేసే మహానుభావులు ..
వెలికి రండి...కాపాడుకోండి...
తల్లి ఋణం తీర్చుకోండి..!!

బ్రహ్మ కమలం


జాబిల్లి లోని వెన్నెలనుదోచి
హిమగిరిపైని చల్లదనంలోరంగరించి
జన్మించావా కైలసగిరులపై.......
ఆ బ్రహ్మ నడిగి పేరును
అరువు తెచ్చుకొన్న కమలమా!
కొలను నీకు ఆవాసం కాదు...
వింతయేమిటో...
కాండం లేని పుష్పమైనావు...
పత్రంలోనుంచి కుసుమిస్తూ...

నీ రాక ఎరువాకే....
ఏడాదికొక్కసారే.....
సంబరాల విందులు
ముచ్చటల పసందులు...
పరిమళాల ఆస్వాదనలు...
బ్రహ్మ కమలమా...
బహుమూల్యమగు
భావాల ధనమా..
సౌందర్యాధకుల స్వప్న
శోభితమా...!!

చార్మినార్'


భాగ్యనగరును ...హైదరాబాదుగా మలిచిన ఘనతతో ..
నాలుగు బురుజులతో..నలుదిక్కులకు చూపులు సారిస్తూ..
నవాబు కట్టడాలలో అద్భుతంగా మిగిలిన రాజసమై.....
జుమ్మా మసీదు పక్కనే ..అల్లా ప్రార్ధనలను ఆలకిస్తూ..
చరిత్రలో తనకంటూ ఒక ప్రత్యెక స్థానాన్ని సంపాదించుకుని
మత సామరస్యాని మారు పేరుగా నిలిచిన..
తెలంగాణా ప్రజల మనోరధ మకుటం.మన .'చార్మినార్'

సూపర్ స్పెషాలిటి మాల్స్ ఎన్ని వచ్చినా..
ఎడతెరిపి లేని జనంతో కళకళ లాడుతూ..
కనులకు విందు..మనసుకు పసందును కలిగిస్తూ..
దొరకని వస్తువంటూ లేని బజారులకు ఆవాసమై
పేద..ధనిక వర్గాల తేడాలను రూపుమాపుతూ..
సమ సమాజ శాంతి చేకూరాలని ఆశించే.. మన 'చార్మినార్'

పిచ్చోడా...!!


పలుకులు రాని
మూగదాన్నేరా ..
...

రెండు ముద్దలు తిని
మూడో ముద్ద నా కొడుక్కోసం
అని దాసే అలవాటున్న .
పలుకులు రాని మూగదాన్నేరా..
పసితనం నుంచి
పనిచెయ్యటం అలవాటే....
ఆ అలవాటుతోనే కన్నోడ్ని
కలెక్టరు చేసినాగాని ...
నాకు ఆపనే ఆదారమైనది
ఆ రెండు ముద్దలకోసం..
ఈ నాటికీ ..అయినా...
ఆనందపడే తల్లినేగాని..
.
ఎప్పటికీ..నేను...
పలుకులు రాని మూగదాన్నే రా..
కొడుకా...పిచ్చోడా...!!

Sujatha Thimmana

June 26 at 4:17pm

శునక రాజాలు

'కుక్క చావు చస్తావు ' అని అంటారు......
కాని ఆ కుక్కకు దొరికిన అదృష్టం ఎవరికి దొరుకుంది..
ధర్మానికి కట్టుబడిన జన్మ కనుక ...
ధర్మరాజుతో పాటు స్వర్గానికి వెళ్ళింది...

సాయి బాబాగారి ప్రేమకి పాత్రురాలై ..
తన బ్రతుకుకు సార్ధకత చేకూర్చుకుంది.
అయన ఆత్మను తనలో నిలుపుకొని
తాను పరమాత్మ స్వరూపంగా మెలిగింది..
దత్త ప్రభువు చెంతనున్న నాలుగు కుక్కలు..
నాలుగు వేదాలకు రూపాలై..
భరతావనికి మార్గదర్శకాలుగా నిలిచి ..
పురాణాలలో చిరస్థాయిని పొందాయి....
పోలీసు వాళ్ళకు వాసన కనిపెట్టే డిటెక్టివ్లయి
నేరాలు చేసిన వాళ్ళను పట్టించేందుకు
అవసర పడుతూ యమ దూతలవలె ముందుకురుకుతాయి
మరి కుక్కలని చిన్నచూపు మాని..శునక రాజాలకి ప్రేమని పంచుదాం..!!

కృష్ణమ్మా..!!

మహాబలేశ్వర్ లో పుట్టి
పరవళ్ళు తొక్కుతూ...
వలస వచ్చిన కృష్ణమ్మా......
నీ కులుకుల నడకలకు
పరవశించిన పంటచేలు
పసిడినందిచేను కదమ్మా..

అమరావతిలో అజరామరమై ..
శ్రీశైలమల్లికార్జునునిలో చేరి పునీతమవుతూ
విజయవాడ కనకదుర్గమ్మ కాళ్ళ పారాణివై..
అలసి సొలసి బంగాళాఖాతంలో సంగమించే తల్లీ .
నీ సిగపాయల చేరిన జనుల కాపాడు కల్పవల్లీ..!!

తాజ్ మహల్...
ఎల్లలు లేని ప్రేమకు చిహ్నమై...
అజరామరమైన అనురాగానికి ఆవాసమై..
హృదయతరంగాల ప్రతి స్పందనలు ...
అణువణువులో లొలికిస్తూ..
యమున తరగల నురగలలో
తనను తాను చూసుకుంటూ...
ప్రపంచ వింతలలో తానో అద్భుతమై..
మొగల సామ్రాజ్యచరిత్రలో తానోమణి హారమై..
సతి వియోగంలో జనించిన ఆలోచనల రూపకల్పనకు
పాలరాతిలో వెన్నెలను దాచుకొని ...
పరిపూర్ణ దాంపత్యానికి నిర్వచమై ..
అమరమై..అపురూపమై...
ఆచంద్ర తరార్కము నిలిచి ఉంటుంది..
'తాజ్ మహల్ ' తలపుల్లో కూడా తన్మయత్వాన్నిస్తూ

నాన్న ..!!
అమ్మ ఎప్పుడూ అమ్మే...
కడుపు చూస్తుంది...
ఆకలేమో అని......
కళ్ళు చూస్తుంది...
నీటి చెలమలున్నాయా అని...

పాపగా పుట్టిన క్షణం నుండి..
గుండెలో ఒదిగించుకొని..
గాంభీర్యం చాటున
మమతల పందిరి వేస్తూ..
ఆకాశం అంత అనురాగాన్ని సైతం
ఆశయాల సాధనకు అడ్డురాకుడదని..
ఎదకదలికలకు ఎరువుగా వేసి
హుందాతనపు హిమశిఖారంలా
చల్లని స్పర్శలని అందిస్తారు నాన్న..!

వెన్నెల రాజా...

వెన్నెల రాజా...వినుమా ఒక మాట...
వేదనతో నా మనసు తెలిపే ..వలపు సంజ్ఞల మాలిక...
అతని చూపులవలలో చిక్కి.. కలవరపడిన కనుదోయి..
కలలకావాసమైనిలచింది..
చిరుగాలి తాకిడికే...తనువు తహతహల
తపనలను చేరుతుంది....
విప్పారిన పూల పలకరింపులు సైతం...
మన్మధ శరాలై..మదిని తాకుతున్నాయి
చీకటి తెరలను చిలుస్తూ..పున్నమిలో నున్న
నీవు కూడా ...విరహ తాపం రేపుతున్నావు..
విన్నపాలు విని ఉరుకుంటే సరికాదు...
విన్నవించు మరి ఆతని మదికి చేరవేసి..
నిండు జబిల్లివై...జాతర చేసేవు ...
జగరణలో జప్తు చేయకు ఇక...!!

తెలుగు బిడ్డలు
పాండవ మధ్యముడు ..అర్జునుని లక్ష్యసిద్దిని ఆవాసంగా చేసుకొని...
అసేతుహిమాచలం...అవలీలగా అధిరోహించిన తెలుగు బిడ్డలు...
...

మొక్కవోని ధైర్యానికి మారురూపాలై...మంచుపర్వతం మారము చేసినా..
మంచి చేసుకొని మరీ.. గిరి శిఖరాన జెండా పాతిన తెలుగు బిడ్డలు ..
బంజారా బ్రతుకులైనా...గురుకులం శిక్షణలో సాటి లేని వారై..
అట్టడుగునుంచి...ఆకాశపుటంచులను తాకినారు తెలుగు బిడ్డలు ..
ప్రాయంలోనికి కూడా చేరని పసివయసు వారు..అయినా .
ఆపదలు లెక్కచేయక ఆత్మస్థైర్యం చూపినారు తెలుగు బిడ్డలు..
అమ్మాయని అలుసు చూపే లోకానికి ..పరిపూర్ణతని ఇస్తూ..
"మాలావత్ పూర్ణ " తనే ఒక ఎవరెస్ట్ శిఖరం అని చాటింది...
బడుగువారిని బానిసలుగా చూసే...ప్రజలకి ఆచ్చర్యానందాలనిస్తూ..
"ఆనంద్ కుమార్ " తనొక మట్టిలోమాణిక్యం అని తెలియజెప్పాడు..
కలలు కూడా తెలియని కన్నవారికి ..ప్రపంచ ఖ్యాతిని
దోసిట్లో పోస్తూ...విజయ కేతనం ఎగురవేస్తున్నారు...
జాతి గౌరవమే కాదు...దేశ ప్రగతికి సోపానమై..
భావి భవితకు ఆదర్శప్రాయ మయినారు..మన "తెలుగు బిడ్డలు"!!

అమ్మా..
ఊపిరి పోసుకున్న క్షణం నుంచీ
ఆకృతిని దాల్చేవరకు...
ఉమ్మనీటి సంద్రంలో......
గర్భకోశ కుహరంలో...
మాయఅనే రక్షకభట
సంరక్షణలో...
అహరహరము కాపాడుతుంది...
పదినెలలు నిను
తన కడుపున మోస్తూ...
నీ జనన సమయంలో..
తాను మరణాన్ని ఆహ్వానిస్తూ...

మృత్యుముఖాన్ని కాలదన్నుతూ...
నీ లేత నవ్వులు చూసి
మురిసిపోయే అమ్మ ...
అనుభందమే కాదు...
పెగును పంచిన అమ్మ ..
అనేక కణాల సముదాయాన్ని
నీ కందించిన అమృత మూర్తి..
అమ్మ నుంచి వేరయినా గానీ..
పదిల పరుచుకున్న బొడ్డుపేగు..(స్టెమ్‌ సెల్‌)
నీకే కాదు..నీ వారినందరికీ..
తన కణాలనందించి...
సంపూర్ణ ఆరోగ్యాన్నిస్తుంది...
చైతన్య వంతమై...
ప్రజలు మేలుకొని...
వైద్య విజ్ఞానం అందించిన
ఈ మహద్వకాసాన్ని సద్వినియోగం చేసుకుంటూ...
అమృత పానాన్ని ఆస్వాదించండి...
ఆ బ్రహ్మే కాదు...
మా అమ్మ కూడా...
"ఓ బ్రహ్మ " అని నిరూపిస్తూ....!!
+++++++++++++++++++++++
నాన్నా...!!
అమ్మ కడుపులో ఉపిరి పోసుకున్నా...
ప్రసవ వేదనని ఇచ్చి...మరీ
జన్మని పొందాను....
ఆట పాటల ఆలనలలో..
అన్నీ మరచి బాల్యాన్ని
ఇంద్రధనుస్సు రంగులలో...
మిళితం చేసి మరీ
అనుభూతిస్తున్న తరుణం...
పెనుతుఫానులా ....వచ్చి చేరింది...
"లుకేమియా" అట...
నా దేహంలో.....
అమ్మా నాన్నల కళ్ళవెంట కారే..కన్నీళ్ళు...ఆ గంగా యమునలే...
స్టెమ్సెల్ బ్యాంకింగ్ లో నేను పుట్టగానే..
నాన్న నా బొడ్డు పేగు దాచి ఉంచారట...
అందుకే...నాన్నబయాన్ని పారద్రోలి..
అనుకూలమైన ట్రీట్మెంట్ ఇప్పించారు...
ఆ స్టెమ్సెల్ కణజాలాలను నాలోప్రావేసింప జేసి...
నాకు సంపూర్ణ ఆరోగ్యాన్ని ప్రసాదించారు..
మృత్యువు తో పోరాడిన నేను..
తిరిగి ముందు జోవితాన్ని
అందుకున్నాను...నాన్న...
ఇది మీరిచ్చిన జీవితం...
తిర్చుకోలేని ఋణం....
మరు జన్మంటూ ఉంటె..
మీకు తల్లినై....
ఒడిని పంచుతా నాన్నా....!!!

ఆహా! చీమ...!!
చిటుకు మణి కుట్టి
చల్లగా జారుకుంటూ..
ఎక్కడెక్కడో దూరిపోయి...
కలవరపెట్టే ...చీమ...

ఛి...చీ...చీమ....
అని ఛీదరించుకున్నా...
తన పని కోసం..
తను హుందాగా....
నడుచుకుంటూ వెళ్ళే చీమ..
ఎత్తులైనా...పుట్టలైనా..
చ్తెట్టు లైనా...చేమలైనా..
ముందు చూపు తో..
ముందడుగు వేసే చీమ....
ఒంటరి తనం ఎరుగక...
తనవారికోసం...తాను
ఇక్కట్లకు గురి అవుతున్నా..
సంగీభావంతో మెలిగే చీమ...
నల్ల చీమ...ఎర్ర చీమ..
రెక్కల చీమ...గండు చీమ..
రకాలలో..ఎన్ని ఉన్నా...
ఒకటే...రకం మనుగడకు
ఆలవాలం..చీమల రాజ్యంలో..
చూసి నేర్చుకుంటే.....
మనుషులు..జీవించటంలోని
లోటు పాట్లను అవలీలగా
అధికమించ గలుగుతారు...
కదూ...మరి...!!
అందుకే..
చీమ..అని చిన్నచూపు వద్దు..
ఆహా!!..చీమ....అనుకుంటే...
అవధులను అవలీలగా
దాటేయటం కద్దు.....
హద్దు దాటని బ్రతుకును
తెలుసుకొని...మసలు కుంటే..
శాంతి సుఖాలు మనవే..ఇక..
అందమా...మరి..ఆహా!! చీమ..!!

See More

పసితనం....


ముఖమంతా నవ్వులతో ...
విచ్చిన ఎఱ్ఱని రేకుల తో..
చిరుగాలి తాకిడికి కుడా......
పరవశించి తలలూపుతూ..
పలకరిస్తాయి...గులాబీలు

విప్పారిన నయనాలతో..
భేద బావాలెరుగని
స్వార్ధ రహిత పలకరింపులతో...
ఎల్లప్పుడూ ఉదయ కాంతులు
చిందిస్తుంది కల్మషం తెలియని పసితనం..
అందమయిన ఆ గులభీలను
చూడగానే...తెంపేస్తాము..
రాలే రేకులను కుడా లెక్కచేయక ..
అది మానవ నైజం...
పసి పాపాలని కుడా చూడక
ఆ నవ్వులను నలిపేసే..
కామందుడు..
ఏ న్యాయం ..ఏ శిక్ష వేసినా..
జీవితం చిగురించునా...
తెలుసుకోర నరుడా..!
పామరుడవైనా...నీవు...
మనిషివే...విజ్ఞత కలిగి మసలుకో...
పాప పుణ్యాల వత్యాసం తెలుసుకొని
నీ బ్రతుకే కాదు...ఎదుటివారినీ బ్రతికించు..!!

Sujatha Thimmana

May 6 at 2:33pm

తపస్సు చేస్తా...!!


"ఆ మందారం
ఎంత బాగుందో..."
అన్న మాట పూర్తి కాకమునిపే...
పక్కింటి గోడ దూకి కోసుకోచ్చావు......
మురిపెంగా జేడలో 
తురుముకుంటూ ఉంటే
నీ కనుల మెరిసిన మెరుపులు
 ఇప్పటికి గురుతే..మరి..

అత్తిచ్చిత పప్పుండని
కాకెంగిలి చేసి
సగం కొరికి ....
మిగిలిన సగం
నా నోట్లో పెట్టావు...
ఆ తీపి నాకింకా జ్ఞాపకమే...
సెలవుల్లో...
సముద్రపుటోడ్డుకు పోయినపుడు
మనిద్దరం ఒక జట్టుగా..
మనకోసం..మనం
ఇసుక గూడు కట్టుకొని...
విశాల మైన పెరడులో
సేదతిరుతూ...ఊసులెన్నో
చెప్పుకుందామనుకుంటూ..
మనలో మనమే...
ఎన్నెన్ని ఆటలాడుకున్నాం
అవన్నీ నిజాలే అని ...
మనసులో నాటేసుకొని...
ప్రతి సెలవులకూ ...
ఎదురు చూస్తూనే ఉన్నా.....
సెలవులు వస్తూ ఉన్నాయి..
అయిపోతూ ఉన్నాయి...
నీవు మాత్రం రావటం లేదు...
నల్లని పాయలలో...
వెండిలా మెరిసే వెంట్రుకలు
వెక్కిరిస్తున్నాయి...
ఛాయ తగ్గిన మేను
కలవర పెడుతుంది ..
కలువల కనులలో...
చెమ్మ ఆరనిదయింది...
బరువెక్కిన గుండె...
ఇక పనిచేయనని
మారాము చేస్తుంది...
సాగి పోయే ఆ మేఘానికి
చెప్పాను..ఓ సారి ...
మా బావ దగ్గరికి వెళ్ళమని
కబురందుకొని....
ఒక్కసారి..
ఇటు రావా బావా..
నీ చేతిలో నా శ్వాస నుంచి..
మరు జన్మ కొరకు తపస్సు చేస్తా...!!...

రక్కల గుఱ్ఱం...


నీలాకాశంలో ..
వెండి అంచుల పరదాలు
అలా సాగిపోతూ ఉంటె...
అనుకునే దాన్ని...
పసితనంలో.......
ఆ పరదాలతో 
దోబుచులాటలు ఆడుకోవాలని....

చదువుకునే రోజుల్లో...
విజ్ఞానం నేర్పిన పాఠాలలొ ..
ఆ కలలు నిజం
చేసుకోవచ్చని తెలుసుకొని...
ఆ గమ్యం వైపే...
అడుగులు వేస్తున్నాను..
మేఘాలను దాటి....
అంతరిక్షంలోకి పయనించాలనే..
అంతర్లీనమయిన కోరిక...
ఎదలో సుడులు తిరుగుతుంటే..
కల్పనా చావ్లాని ...
ఆదర్శంగా తీసుకొని ....
ఆమె స్పూర్తి తో...
ఎగురుతాను ఎప్పటి కైనా...
రెక్కల గుఱ్ఱం (రాకెట్) ఎక్కి..
నేడు ఆశగా
 గగనాన్ని చూస్తున్నా...
ఒకనాడు...
ఉంటాను నేనూ..
శ్వాస ఉన్న
మెరిసే తారగా..
నింగిలో మెరుస్తూ....!!!

అమ్మా...అమ్మా...!!

ఎక్కడ ఉన్నవమ్మా......
ఎదలోతుల్లో....
చెదరని భాదని జత చేసి..
ఏమి ఎరుగని దానిలా...
తరలి వెళ్లి పోయావా...

నీ కంటి కొసలలో..
నాకోసం ఎప్పుడు
ఆరాటమే కనిపించేదే...

క్షణం నా దూరం
 బరించలేని తనం
 కనిపించేది..

 'ఆడ' పిల్ల నమ్మా...
అప్పగింతలు చేపితివి కదా..
ఇంటి పేరు మార్చు కొంటి కదా..
నేనాడపిల్లను కదా..అమ్మా...!!
అయినా..నాకోసం ..
కలవరిస్తూనే ఉండే దానివి..
ఆ కలవరింతల కసాయి తనం
 నిన్ను కభళించివేసిందే..
చివరి నీ పిలుపు ..
నాకందనీయకుండా..నీ గుండె పనిచేయడం మనేసిందే..

అమ్మా..అమ్మా అని
 ఇపుడెంతగా ఆక్రోశించినా..
నీ దరి చేరలేను..కానీ..చల్లని వెన్నెల కురిపిస్తూ...
నీ కన్నుల చూపులు
 ఎదరు గోడమీద...!!
గంధంపూల దండ తో నీవు...
మమతల సుగంధాలు వెదజల్లుతూ..!!..

'చాయ్ ...చాయ్..

 'చాయ్ ...చాయ్..
ఇరానీ చాయ్....'
అనరచుకుంటూ..ప్రతి విధిలో ..
కనిపిస్తూ ఉంటారు..
ప్లాస్క్ పట్టుకొని..
మెడ కి పేపర్ గ్లాసుల
 మాల తగిలించుకొని..

షాపుల వాళ్ళు ..
బండ్ల వాళ్ళ దగ్గరినుంచి..
బిచ్చగాళ్ళ వరకు...
అందరు...వాళ్ళకి గిరాకులే..

ఉదయం నుంచి...రాత్రి వరకు...
కాలం తెలియక
 తిరుగుతూనే ఉంటారు...

కసిరేవారోకరైతే..చాయ్ పై ప్రీతి తో..
పిలిచేవారోకరు...

చెదరని చిరునవ్వు
 వారి సంపద అయితే..వచ్చేది మాత్రం
 గ్లాసుకు 20 పైసలు మాత్రమే..
అయినా...విసుగెరుగని
 విక్రమార్కులు వీరు..

సూర్యుని కంటే...
ముందే..తయారు
 చాయ్ గ్లాసుతో...

సాయి నామమీయునొయి...
పరమ పావన ఫలములు.. ..
సాయి స్పర్స లోసగునోయి..
పాప పరిహార తపములు...
సాయి సాయి...సాయీ......
సర్వము సాయి...
సాయి జగతులోనే..
జీవములోయి...
జన్మ జన్మల పుణ్యమే నోయి..
సాయి సన్నిధి నీకు దొరికినదోయి..
ఆలపించవోయి..సాయి గానం...
ఆలకించవోయి ...సాయి సంస్మరణం...
బేదాలు తొలగును...మదిలో...
వాదాలవీడి...సమర్పించవోయి..
నీదను సమస్తం...సాయి పాదాలా !!

సాయి...సాయి..సాయీ...
సాయి..సాయి...సాయీ...
సమర్ధ సద్గురు సచితానంద సయినాద్ మహారాజ్ కి....జై....!!

తెలుగు బిడ్డలు



పాండవ మధ్యముడు ..అర్జునుని లక్ష్యసిద్దిని ఆవాసంగా చేసుకొని...
అసేతుహిమాచలం...అవలీలగా అధిరోహించిన తెలుగు బిడ్డలు...
...

మొక్కవోని ధైర్యానికి మారురూపాలై...మంచుపర్వతం మారము చేసినా..
మంచి చేసుకొని మరీ.. గిరి శిఖరాన జెండా పాతిన తెలుగు బిడ్డలు ..
బంజారా బ్రతుకులైనా...గురుకులం శిక్షణలో సాటి లేని వారై..
అట్టడుగునుంచి...ఆకాశపుటంచులను తాకినారు తెలుగు బిడ్డలు ..
ప్రాయంలోనికి కూడా చేరని పసివయసు వారు..అయినా .
ఆపదలు లెక్కచేయక ఆత్మస్థైర్యం చూపినారు తెలుగు బిడ్డలు..
అమ్మాయని అలుసు చూపే లోకానికి ..పరిపూర్ణతని ఇస్తూ..
"మాలావత్ పూర్ణ " తనే ఒక ఎవరెస్ట్ శిఖరం అని చాటింది...
బడుగువారిని బానిసలుగా చూసే...ప్రజలకి ఆచ్చర్యానందాలనిస్తూ..
"ఆనంద్ కుమార్ " తనొక మట్టిలోమాణిక్యం అని తెలియజెప్పాడు..
కలలు కూడా తెలియని కన్నవారికి ..ప్రపంచ ఖ్యాతిని
దోసిట్లో పోస్తూ...విజయ కేతనం ఎగురవేస్తున్నారు...
జాతి గౌరవమే కాదు...దేశ ప్రగతికి సోపానమై..
భావి భవితకు ఆదర్శప్రాయ మయినారు..మన "తెలుగు బిడ్డలు"!!
— with Sujatha Thimmana.

నేనున్నా...


అమ్మ నుంచి
దూరమయిన పసిపాపలా...
చట్టు నుంచి విడివడి .......
గాలిలో ఎగురుతూ వచ్చి
నీటిపై పడ్డానే..
దారి తెలియక..
దిక్కుతోచక చేసే .
నా ఆక్రందనలు
వినిపించుకునే వారే లేరు..

అరచి అరచి అలసిన నాకు...
అలల ఊయల
అమ్మ వాలె లాలిస్తూ..
సాంత్వన నిస్తుంది..
ఆటు పొట్లకు ఎదురితే
జీవితం అని చెపుతూ....
సాగరం అనంతమయినా..
అక్కున చేర్చుకునే నేనున్నా నంటూ...!!.......

ముద్దబంతులు..


.మూగ భావాలను ఎదలో మోస్తూ..
ముచ్చట తీరా నవ్వే..ముద్దబంతులు
...

పండుగలలో తోరణాలై పలకరిస్తాయి..
అలంకరణలలో ప్రధమ స్థానం
తమదే నంటూ భాసిస్తాయి...
కుల..మత..జాతి బేదాలు తెలియనీయక
అందరి ముంగిలిలో..నెలవై కొలువుంటాయి...
పసుపు..ఎరుపు...నారింజ ..రంగురంగులలో..
వికసించే..ఈ ముద్దబంతులు ...
పొడవైన సూది గుండెలో గుచ్చినా..
దారానికి బానిసై...బ్రతుకు పుస్తకంలో
ఒక పెజిగానే ...మిగిలిపోతాయి...
కానీ ...ఎందుకు అని ప్రశ్నించని
పసి ప్రాణాలే...మరి..ఈ ముద్దబంతులు...!!

యోగం.....


‘‘యోగశ్చిత్త వృత్తి నిరోధః’’ అనే సూత్రాన్ని అనుసరిస్తూ...
జీవాత్మను..పరమాత్మలో చూసుకునే ప్రయత్నమే యోగం..
...

అలవి కాని ఆలోచనల చిక్కు ముడుల జడిలో
ఇరికిన మనసును ...జాగృతి చేస్తూ సాంత్వన పరిచేదే యోగం..
తపశ్శక్తి తో సంతరించుకొన్న సిద్దులను
తమలో దాచుకొనే ఫలాన్ని అందిచేదే యోగం ..
రణగొణ ధ్వనుల కాలుష్యం దరిచేరనివ్వని
సుషుప్తావాస్తని సొంతం చేసేదే యోగం...
భాల భానుడితో ప్రారంబమయిన ఉదయాన్ని
క్రమ బద్దీకరణ చేస్తూ.. జీవితానికి అర్ధం కల్పించేదే..యోగం..
'అభ్యాసంతో సాదించ లేనిది ఏది లేదు' అన్నవాక్యం
అక్షర సత్యం అని నిరూపించేదే...యోగం..
భోగలాలసతను రూపుమాపి ...సంపూర్ణ ఆరోగ్యంతో పాటు
స్వార్ధరహిత మానవీయతను అందించేదే...యోగం..
వేదాలలో..భాగమై..ఇతిహాల సంస్కృతికి అద్దం పడుతూ..
దేశదేశాలలో...భారతీయతను భవిష్యత్తు రధాలలోనడిపిస్తుంది యోగం..!!

ఎడారి...
నీ జతలో అడుగులు
వేస్తున్నప్పుడు ఆనందాల
పూదోటలే ఎప్పుడూ...
...

దారి మరల్చుకొని నీవు
కనిపించని దూరం వెళ్ళిపోయావు ...
ఎడారి అయిన ఈ జీవితం
ఇసుక తిన్నెలు తప్ప
గుక్కెడు నీళ్ళు దొరకక
తపించే...హృదయం...
సూన్యమయిన మనసుకు
మరపు మలాము పూయాలన్నా..
జ్ఞాపకం రెక్కలరెపరెపలలో
ఎప్పుడూ ఉరుముల మెరుపులే..
అయినా..
.శాస్వతమనుకున్న భందం మాత్రం
ఇసుక తుఫానులో చిక్కుకున్న ఎండుటాకే...!!

See More