నేనున్నా...


అమ్మ నుంచి
దూరమయిన పసిపాపలా...
చట్టు నుంచి విడివడి .......
గాలిలో ఎగురుతూ వచ్చి
నీటిపై పడ్డానే..
దారి తెలియక..
దిక్కుతోచక చేసే .
నా ఆక్రందనలు
వినిపించుకునే వారే లేరు..

అరచి అరచి అలసిన నాకు...
అలల ఊయల
అమ్మ వాలె లాలిస్తూ..
సాంత్వన నిస్తుంది..
ఆటు పొట్లకు ఎదురితే
జీవితం అని చెపుతూ....
సాగరం అనంతమయినా..
అక్కున చేర్చుకునే నేనున్నా నంటూ...!!.......