హరి విల్లె...

ఏడు రంగులు ఏక చాపమై...
నింగిలోన దరిశనమిస్తుంది...
నేలతల్లిని పాదాలను ప్రేమమీరా ముద్దాడుతున్నట్టు..

రంగులు రకరకాలైనా...ఒక్కటిగా కలిసి ఉంటే
కప్పేసిన దట్టమయిన మబ్బుల నుండి
చొచ్చుకొని వచ్చిన సూర్యకిరణాలలోనూ..
చిరు చిరు చినుకుల చిలిపి అల్లరిలోనూ...
ఒదిగిపోయి తానే చెప్పకనే చెపుతుంది..
'కుల, మత, జాతి, పేద, ధనిక, భాష, దేశాల
భేదాలు మరచి ..స్నేహభావంతో మెలుగుతూ...
సమసమాజ స్థాపనలో జీవితాలని వెలిగించే..
ఇంధ్రధనువై నీవే కనువిందు చేయగలవని'...

చిట్టి పొట్టి చిన్నారుల అమాయకపు
కనుల విస్మయమై ఓలలాడుతూ..
కన్నె మనసుల కలల సౌధాన్ని
ఆకాశమార్గాన విహరింపజేస్తూ..
దుక్కి దున్ని పంటలు పండించు రైతన్న
తొలకరికై ఎడారికన్నుల ఎదురుచూపులకు
ఆశల పూలు పూయిస్తూ...
నిలిచి ఉంటుంది...సంబరాల సంతోషాల హరివిల్లై!