ప్రియా...!!

వెన్నెల మెట్టు మెట్టు జారి
వేకువ లో ఇగిరిపోయింది....

వేదనతో హృదయం నీ 
తలపుల మూటని జ్ఞాపకాల 
సందూకంలో దాస్తుంది..

వెక్కిరించే ఒంటరితనం 
వద్దన్నా వినకుండా
తనకు తానే చితి పేర్చుకుంటుంది...

నీ ఆగమనం అనివార్యమని తెలిసినా
పిచ్చిమనసు మరల మరల 
నెమరేసుకుంటుంది... 

శ్వాసల తరంగాలు 
ఉరికే కన్నీటికి ఆనకట్ట వేస్తూ...
ఉపిరాడానివ్వకున్నాయి...

చిట్ట చివరి ఆర్తి 
మనో పలకం పై లిఖించి
మేఘాల సందేశం పంపుతున్నా...
ప్రియా...!!