రెప్పల ముసుగేస్తూ....

మన్నింప లేని నీ మనసుకు...
మమతల హరితాన్ని దారపోసి..
మబ్బుతెరల మాటుకు సాగిపోయా..ప్రియా!

నీ గుండెకు గాయమవుతుందని తెలుసు...
కానీ అది నీవు గురించవనీ తెలుసు...
అందుకే...నీ తిరస్కారవిక్షణాలకు
జవాబు కాలేనితనాన్ని...
నాలోనే దాచుకొని...
మవునంగా మరలి పోయా...ప్రియా!!

శిశిరాన్ని ఆహ్వానించిన నీ తలపులకు...
మోడుగా మిగిలిన నీ జీవితాన్ని
బహుమతిగా ఇచ్చి....
ఒంటరి ప్రయాణంలో...
అలుపు మరిచి సాగిపోతున్న నిన్ను
నీకు కనిపించని కన్నులతో
చూస్తూనే ఉన్నా...
చిప్పిల్లిన రెప్పల ముసుగేస్తూ..ప్రియా...!!.