యమున తరగల నురగలపై
సుతిమెత్త గా తేలుతూ
వస్తున్నమాదవుని వేణు గానం
విన్నరాదమ్మ హృదయం 
నీలి మబ్బు ను చూసిన నెమలై
పురి విప్పి ఆడింది ఆనంద నాట్యం 
ప్రతి శ్వాస కృష్ణ నామమే
ప్రతి తలపు మాదవ లిఖితమె....
రాద జీవీతమై....
పదహారువేల బామల ముద్దు గోపలుడైనా
ఎప్పుడు రాదా మనొహరుడే
యుగాలు మారినా మారని చరితమే....
రాదా కృష్ణుల ప్రణయ కావ్యం..
ఆరాదనల అనురాగాలకు ఆదర్శం ...
ప్రేమైక్య జీవనానికి నిదర్శనం....
మధురం ..మనొహరమ్...రాదా మాదవియం...