జీవితం ...
వైకుంఠమా....కైలశమా...స్వర్గ లోకమా...
ఏ లోకం చేరాలని నీ అవాంతర ప్రయాణం....
వేదనలు చేరాయని రోదిస్తూ..నిరోదించటం మరిచావే...
కష్టాల కొలిమి కలకాలం ఉండదు కదా...!!
చల్లారి బూడిదై..మసవుతుంది తెలుసుకో....
అమ్మ తన ఆయువు ఫణంగా పెట్టి మరీ నిన్ను కన్నది...
నాన్న తన ప్రాణం పోసి నిను పెంచెనే...
తల్లి తండ్రులను శోకసముద్రంలోకి త్రోసి..
నీ ఆత్మను నీవే.. గాలిలోకెగరేయలనుకుంటూ ఉంటే...
లిప్త పాటు క్షణం...తెలిరిచిన రెప్పలు మూసుకొని...
హృదయంలోకి నిన్ను నీవు చూసుకొని మరీ నిర్ణయించుకో...
నీవు...నీ చుట్టూ..ప్రపంచంలో ప్రతీ కదలిక అవగతమవుతుంది...
జన్మ జన్మల పుణ్యఫలమే...మానవ జన్మ కదా..!!
మహాత్ములు కూడా...మనుషులే కదా !!
వారి ఆదర్శాన్ని జీవంగా మలచుకొంటె...మహిమాన్వితమయిన జీవితం ..నీదే ఇక...!!
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి